‘ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਨਾਲ’: ਫਿਲਸਤੀਨੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਨੇ ਗਾਜ਼ਾ ਵਿਚ ਅਕਾਲ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ
ਗਾਜ਼ਾ ਪੱਟੀ, ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਜੰਗ, ਨਾਕਾਬੰਦੀ ਅਤੇ ਸਿਆਸੀ ਅਸਥਿਰਤਾ ਦੀ ਮਾਰ ਝੱਲ ਰਹੀ ਹੈ, ਹੁਣ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਸੰਕਟ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਗਠਨਾਂ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਚਿਕਿਤਸਾ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਚੇਤਾਵਨੀ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਗਾਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਭੁੱਖਮਰੀ ਹੁਣ “ਅਕਾਲ” ਦੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਹੈ। ਇਸ ਐਲਾਨ ਨੂੰ ਸੁਣਕੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਫਿਲਸਤੀਨੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਸੀ—”ਇਹ ਐਲਾਨ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਨਾਲ ਆਇਆ ਹੈ।”
ਗਾਜ਼ਾ ਦੀ ਭਿਆਨਕ ਹਕੀਕਤ
ਗਾਜ਼ਾ ਪੱਟੀ 365 ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦਾ ਛੋਟਾ ਖੇਤਰ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ 20 ਲੱਖ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕ ਵੱਸਦੇ ਹਨ। ਲਗਾਤਾਰ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਨਾਕਾਬੰਦੀ, ਘਰੇਲੂ ਸਿਆਸੀ ਟਕਰਾਅ ਅਤੇ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਹੋ ਰਹੇ ਸੈਨਿਕ ਹਮਲੇ ਨੇ ਇੱਥੇ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਨਰਕ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਖਾਣ-ਪੀਣ ਦੀ ਸਪਲਾਈ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘੱਟ ਰਹਿ ਗਈ ਹੈ। ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੀਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਮੁਤਾਬਕ, 80 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਖੁਰਾਕ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ। ਬੱਚੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹਨ — ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਬੱਚੇ ਕੂਪੋਸ਼ਣ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ।
ਹਾਲਾਤ ਇਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਬਿਗੜ ਗਏ ਹਨ ਕਿ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਡਾਕਟਰਾਂ ਕੋਲ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪਲੰਗ ‘ਤੇ ਹੀ ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਮਰਦੇ ਦੇਖਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਨਹੀਂ। ਮਾਵਾਂ ਰੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦੇਣ ਲਈ ਵੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬਚਿਆ।
‘ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਨਾਲ’ ਦਾ ਅਰਥ
ਜਦੋਂ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਗਠਨਾਂ ਨੇ ਗਾਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਫਿਲਸਤੀਨੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਐਲਾਨ “ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਨਾਲ” ਆਇਆ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਦੁਨੀਆ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਚੀਖਾਂ ਨੂੰ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਅਣਡਿੱਠਾ ਕੀਤਾ।
ਫਿਲਸਤੀਨੀ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ,
“ਸਾਡੇ ਬੱਚੇ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਮਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਂਆਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਲੈ ਕੇ ਰੋ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਹੁਣ ਜਾ ਕੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕੌਮ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਕਿ ਇੱਥੇ ਅਕਾਲ ਹੈ?”
ਇਹ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਸਿਰਫ਼ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਲਈ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਆਪਣੇ ਹੀ ਖੇਤਰੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਲਈ ਵੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਟਕਰਾਅ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਪੀੜ੍ਹਾ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਅਤੇ ਨਾਕਾਬੰਦੀ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ
ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਗਾਜ਼ਾ ‘ਤੇ ਸਖ਼ਤ ਨਾਕਾਬੰਦੀ ਲਗਾਈ ਹੋਈ ਹੈ। ਸਰਹੱਦਾਂ ਤੇ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਕਾਰਨ ਨਾ ਤਾਂ ਖੁਰਾਕ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਆ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਦਵਾਈਆਂ। ਮੱਛੀ ਪਕੜਨ ਤੇ ਵੀ ਸੀਮਾਵਾਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਦੇ ਰਸਤੇ ਘੱਟ ਰਹਿ ਗਏ ਹਨ।
ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਨਾਕਾਬੰਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਲਗਾਈ ਗਈ ਹੈ, ਪਰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਆਲੋਚਕਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਇੱਕ “ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਜੇਲ੍ਹ” ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ
ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ, ਵਿਸ਼ਵ ਖੁਰਾਕ ਕਾਰਜਕ੍ਰਮ (WFP) ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਸੰਗਠਨਾਂ ਨੇ ਗਾਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਵੱਧ ਰਹੀ ਭੁੱਖਮਰੀ ਲਈ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਐਲਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਪਰ ਗਾਜ਼ਾ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਐਲਾਨਾਂ ਤੱਕ ਸੀਮਿਤ ਨਾ ਰਹੇ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੁਰੰਤ ਖਾਣ-ਪੀਣ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ, ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਦਵਾਈਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ।
ਕਈ ਫਿਲਸਤੀਨੀ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਕਿਹਾ:
“ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ ਨੇਤਾ ਸਿਰਫ਼ ਬਿਆਨ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਬਿਆਨਾਂ ਨਾਲ ਸਾਡੇ ਪੇਟ ਨਹੀਂ ਭਰਦੇ। ਸਾਨੂੰ ਅਸਲ ਮਦਦ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।”
ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ
ਗਾਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਭੁੱਖਮਰੀ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਮਨੁੱਖੀ ਸੰਕਟ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸਿੱਧੀ ਉਲੰਘਣਾ ਹੈ। ਜੰਗ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਾਫ਼ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਖੁਰਾਕ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਹਥਿਆਰ ਵਜੋਂ ਵਰਤਣਾ ਮਨਾਹੀ ਹੈ। ਪਰ ਗਾਜ਼ਾ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇਹੀ ਹਕੀਕਤ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਹੈ।
ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਾਹਿਰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਗਰ ਤੁਰੰਤ ਕਦਮ ਨਾ ਚੁੱਕੇ ਗਏ ਤਾਂ ਇਹ ਭੁੱਖਮਰੀ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਮੌਤਾਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੇਗੀ।
ਨਿਸ਼ਕਰਸ਼
“ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਨਾਲ”—ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਗਾਜ਼ਾ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦੁੱਖ, ਗੁੱਸੇ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਪੁਕਾਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਹੁਣ ਜਾ ਕੇ ਸੁਣੀ ਗਈ ਹੈ।
ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਦੁਨੀਆ ਹੁਣ ਵੀ ਸਿਰਫ਼ ਬਿਆਨਾਂ ਤੱਕ ਹੀ ਸੀਮਿਤ ਰਹੇਗੀ ਜਾਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਕਦਮ ਚੁੱਕੇ ਜਾਣਗੇ? ਕੀ ਖੁਰਾਕ ਦੇ ਕਾਫ਼ਲੇ ਗਾਜ਼ਾ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣਗੇ? ਕੀ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਚਾਈ ਜਾ ਸਕੇਗੀ?
ਗਾਜ਼ਾ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਹਰ ਦਿਨ ਇੱਕ ਜੰਗ ਹੈ—ਜੰਗ ਸਿਰਫ਼ ਬੰਬਾਂ ਅਤੇ ਗੋਲੀਆਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਵੀ।
ਅਤੇ ਉਹ ਪੁੱਛ ਰਹੇ ਹਨ—ਦੁਨੀਆ, ਤੂੰ ਸਾਡੀ ਸੁਣੇਗੀ ਕਦੋਂ?